Jerzy Piekalski, urodzony 19 grudnia 1956 roku w Górze, to znakomity polski archeolog, którego prace koncentrują się głównie na archeologii późnego średniowiecza oraz nowożytności.
Specjalizuje się w badaniach związanych z architekturą i ogólnym budownictwem, co czyni go ekspertem w tych dziedzinach.
Jako nauczyciel akademicki, Jerzy Piekalski jest aktywnie związany z Uniwersytetem Wrocławskim, gdzie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami studentów.
Życiorys
Jerzy Piekalski przyszedł na świat w 1956 roku w Górze, w regionie dolnośląskim, gdzie spędził swoje dzieciństwo oraz młodzieńcze lata. W okresie od 1976 do 1982 roku, podjął studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie uzyskał tytuł magistra w dziedzinie archeologii. Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę w Muzeum Zamkowym w Malborku, co stanowiło punkt wyjścia w jego karierze naukowej.
Od 1984 do 1991 roku był zatrudniony w Instytucie Historii Architektury, Sztuki i Techniki Politechniki Wrocławskiej, gdzie kontynuował rozwijanie swoich zainteresowań naukowych. W międzyczasie, na swojej macierzystej uczelni, obronił rozprawę doktorską pt. Wrocław-Ołbin we wczesnym średniowieczu, której promotorem był prof. Józef Kaźmierczyk.
W 1991 roku przyjął ofertę pracy w Katedrze, która później przekształciła się w Instytut Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Korzystając z stypendiów przyznanych przez program TEMPUS, Fundację Alexandra von Humboldta i Fundację Lanckorońskich, uczestniczył w licznych stażach na prestiżowych uniwersytetach, w tym w Tybindze (1995), Getyndze (1996–1998, 2000) oraz Wiedniu (2000).
W 2000 roku Rada Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych UWr przyznała mu stopień naukowy doktora habilitowanego oraz tytuł z zakresu archeologii, ze szczególnym uwzględnieniem archeologii średniowiecza, na podstawie rozprawy dotyczącej transformacji topografii wczesnych miast, zatytułowanej Od Kolonii do Krakowa. Przemiana topografii wczesnych miast. Dwa lata później, w 2002 roku, objął stanowisko profesora nadzwyczajnego.
W 2005 roku zaszczytne wyróżnienie, tytuł profesora nauk humanistycznych, zostało mu nadane przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. Warto zaznaczyć, że pełnił również funkcję dyrektora Instytutu Archeologii UWr przez wiele lat, co podkreśla jego znaczącą rolę w środowisku akademickim.
W 2019 roku, na początku pierwszej kadencji, został powołany na członka Rady Doskonałości Naukowej, co stanowi kolejny dowód na jego zaangażowanie w rozwój nauki i edukacji w Polsce.
Dorobek naukowy
Jego badania naukowe skupiają się na zagadnieniach związanych z archeologią późnego średniowiecza i nowożytności, analizując różnorodne aspekty architektury oraz budownictwa w ogólnym ujęciu. Szczególną uwagę poświęca archeologii miast, zamków, rezydencji, a także klasztorów i kościołów. O uznaniu jego dorobku naukowego świadczy fakt, iż został powołany do Polskiej Akademii Nauk. Jest autorem 42 publikacji, w tym współautorem 3 książek. Dodatkowo, jego dorobek obejmuje ponad 120 nieopublikowanych sprawozdań z wykopalisk archeologicznych, które napisał samodzielnie lub współpracując z zespołem. Jak dotąd, wypromował 6 doktorów.
Wśród najważniejszych pozycji publikacyjnych znajdują się:
- Wrocław średniowieczny : studium kompleksu osadniczego na Ołbinie w VII-XIII w., Wrocław 1991,
- Od Kolonii do Krakowa : przemiana topografii wczesnych miast, Wrocław 1999,
- Ze studiów nad życiem codziennym w średniowiecznym mieście : parcele przy ulicy Więziennej 10-11 we Wrocławiu, Wrocław 1999,
- Średniowieczny Śląsk i Czechy, centrum średniowiecznego miasta, Wrocław a Europa Środkowa, Wrocław 2000,
- Wczesne domy mieszczan w Europie Środkowej : geneza, funkcja, forma, Wrocław 2004,
- Ulice średniowiecznego Wrocławia, Wrocław 2010,
- Archeologia gliwickiego Rynku, Wrocław 2011.
Przypisy
- Lista kandydatów wybranych na członków RDN, odrębna dla każdej dyscypliny, zawierająca nazwiska i imiona wybranych kandydatów wraz z nazwami podmiotów ich zgłaszających. konstytucjadlanauki.gov.pl. [dostęp 26.05.2019 r.]
- a b c d Prof. Jerzy Piekalski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 01.06.2012 r.] .
- Informacja na stronie IA UWr [on-line] [dostęp 30.06.2012 r.]
- Wrocław-Ołbin we wczesnym średniowieczu w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 31.05.2012 r.]
- Od Kolonii do Krakowa. Przemiana topografii wczesnych miast w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 29.05.2012 r.]
- a b c d Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 11, Nr 7 (112), lipiec 2005 r., s. 19.
- Stan na 2012 roku dotyczący wypromowanych doktorów.
- Dane na podstawie katalogu Biblioteki Uniwersyteckiej UWr, stan na 2012 rok.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Liliana Zagacka | Mieczysław Gryza | Karol Kulczycki | Jarosław Gromadziński | Valentin Triller | Radosław KałużnyOceń: Jerzy Piekalski