Izabella Sierakowska

---

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

Izabella Sierakowska uzyskała tytuł magistra filologii rosyjskiej w 1970 roku, studia te odbyła w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie. Jej edukacja nie ograniczała się jedynie do tego na krajowym podwórku, bowiem kontynuowała naukę, uczestnicząc w studiach podyplomowych z zakresu literatury rosyjskiej na Uniwersytecie Moskiewskim oraz z zarządzania i organizacji oświaty na Uniwersytecie Kijowskim.

W swojej karierze zawodowej przez krótki czas, od 1970 do 1972 roku, pracowała jako nauczycielka w Technikum Samochodowym w Rzeszowie. Następnie przeniosła się do I Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Lublinie, gdzie pełniła funkcję nauczyciela aż do 1997 roku. Równocześnie, w latach 1970–2001, była aktywnym członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego, gdzie w latach 1982–1989 pełniła funkcję prezesa miejskiego zarządu w Lublinie.

Działalność polityczna

W 1980 roku Izabella zaczęła swoją działalność polityczną, wstępując do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w której pozostawała do momentu jej rozwiązania w 1990 roku. Była także delegatką na X Zjazd PZPR. W 1988 roku próbowała bezskutecznie zdobyć mandat radnej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie.

Rok 1989 przyniósł jej pierwsze znaczące osiągnięcie w polityce – zdobyła mandat posłanki na Sejm PRL X kadencji w okręgu nr 55, działając w Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego, Komisji Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Sprawiedliwości. Na koniec kadencji przystąpiła do Parlamentarnego Klubu Lewicy Demokratycznej.

Po 1990 roku była jedną z kluczowych postaci w Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, powstałej na bazie rozwiązanej PZPR, i stała się wiceprzewodniczącą tego ugrupowania. Udało jej się zdobyć mandaty w kolejnych wyborach w latach 1991, 1993 i 1997 jako reprezentantka koalicyjnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Przez wszystkie kadencje istotną część jej działalności stanowiło uczestnictwo w komisjach poświęconych edukacji, jak również w Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Obrony Narodowej.

W 1999 roku Izabella stała się członkinią przekształconego w partię Sojuszu Lewicy Demokratycznej, wchodząc w skład krajowego zarządu SLD. W 2001 roku po raz piąty z rzędu uzyskała mandat poselski, reprezentując koalicję SLD-UP. Sprawowała funkcje takie jak zastępczyni przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej, a także uczestniczyła w Komisji Zdrowia oraz Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn.

W 2004 roku odeszła z SLD, przyczyniając się do założenia Socjaldemokracji Polskiej. W 2005 roku, po nieudanych wyborach, Izabella ubiegała się o prezydenturę Lublina, gdzie w pierwszej turze zajęła pierwsze miejsce, jednak w drugiej przegrała. Mimo to, wywalczyła miejsce jako radna Sejmiku Województwa Lubelskiego.

Wybory parlamentarne w 2007 roku przyniosły jej powrót do Sejmu, gdzie zdobyła kolejny mandat jako kandydatka koalicji Lewica i Demokraci. Uczestniczyła w pracach Komisji Obrony Narodowej i Komisji Ochrony Środowiska. W 2009 roku brała udział w wyborach do Parlamentu Europejskiego, a kolejne wybory w 2010 oraz 2011 roku nie przyniosły jej sukcesu. W 2014 roku ponownie ubiegała się o mandat radnej sejmiku z ramienia SLD Lewica Razem.

Życie prywatne

Izabella Sierakowska pochodziła z rodziny o wojskowych tradycjach. Jej ojcem był lekarz oraz wojskowy, Zbigniew Kruszyński, który żył w latach 1923–2006, a matką Krystyna Romaszkiewicz, zmarła w 2020 roku. W przeciągu swojego życia, miała ożenek, z którego doczekała się dwojga dzieci.

Izabella miała także zaszczyt pełnienia roli matki chrzestnej statku, który nosił nazwę „Lublin II”. Niestety, jej życie zakończyło się 31 marca 2021 roku w wyniku ciężkiej choroby nowotworowej.

Po jej śmierci, 15 kwietnia 2021 roku, odbył się pogrzeb, a Izabella Sierakowska została pochowana na cmentarzu komunalnym, który zlokalizowany jest przy ulicy Białej w Lublinie.

Odznaczenia i upamiętnienie

Izabella Sierakowska została uhonorowana licznymi odznaczeniami, co świadczy o jej znaczącej przynależności do życia społecznego i kulturalnego.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2021, pośmiertnie),
• Srebrny Krzyż Zasługi (1986),
• Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego,
• Srebrna Odznaka „Zasłużony dla Miasta Lublina”,
• Patronka skweru pomiędzy ulicami Jana Sawy i Juranda w Lublinie (od 2022).

---

Oceń: Izabella Sierakowska

---